Słowo Ci daję

Denoon

gniotów nikt moich nie słyszał
jam wersy nocą kołysał
słowam ważył rymy składał
jak nikt inny opowiadał

o jeziorach, świteziankach
rankach, słońcach i cacankach
aż tu nagle - widzę - trrach
żadnych wpisów - jak to, jak?

twórczość moja nadpalona
to niemalże druga... żona
mojej duszy to odbicie
może treść za bardzo skryta

ważę, ważę aż rozważę
może nawet się obrażę
twurczość moja niedościgła
może ktoś mi poda skrzydła

niechaj wzlecę - nie... nie lecę
żar mej duszy prużno wzniecam
to ułudy są i mamidła
gdzie cholera są te skrzydła!?