 Wysłany: Śro 22:19, 01 Maj 2013 Temat postu: |
|
| Jak gdy kto ciśnie w oczy człowiekowi
Garścią fijołków i nic mu nie powie... Jak gdy akacją z wolna zakołysze, By woń, podobna jutrzennemu ranu, Z kwiaty białymi na białe klawisze Otworzonego padła fortepianu... Jak gdy osobie stojącej na ganku Daleki księżyc wpląta się we włosy, Na pałającym układając wianku Czoło - lub w srebrne ubiera je kłosy... Jak z nią rozmowa, gdy nic nie znacząca, Bywa podobną do jaskółek lotu, Który ma cel swój, acz o wszystko trąca, Przyjście letniego prorokując grzmotu, Nim błyskawica uprzedziła tętno - Tak... ... lecz nie rzeknę nic - bo mi jest smętno. ....................... CK Norwid Tego gościa kocham Torn |
|
| Wysłany: Wto 23:35, 20 Mar 2012 Temat postu: Do Szymborskiej wracam |
|
| Wyspa, na której wszystko się wyjaśnia.
Tu można stanąć na gruncie dowodów. Nie ma dróg innych oprócz drogi dojścia. Krzaki aż uginają się od odpowiedzi. Rośnie tu drzewo Słusznego Domysłu. O rozwikłanych odwiecznie gałęziach. Olśniewająco proste drzewo Zrozumienia Przy źródle, co się zwie Ach Więc To Tak. |
|
| Wysłany: Sob 13:36, 28 Sty 2012 Temat postu: |
|
| Ukazała się biografia
księdza Jana Twardowskiego Wydawnictwo Znak Magdaleny Grzebałkowskiej pt. "Ksiądz Paradoks" Warto przeczytać TT/ |
|
| Wysłany: Śro 21:43, 25 Sty 2012 Temat postu: |
|
| "Spieszmy się" ten wiersz mi się często przypomina | |
| Wysłany: Śro 20:51, 07 Sty 2009 Temat postu: Możem Cię nigdy nie kochał tak szczerze... |
|
| Możem Cię nigdy nie kochał tak szczerze...
Jak dziś, gdy jestem od ciebie daleki, Kiedy nas dzielą i góry i rzeki... W sercu mym bóstwo jakieś ciebie strzeże. Jeżeli ludzie mogą się z oddali Porozumiewać - a wierzę, że mogą I że do ciebie powietrznianą drogą Dochodzi głos mój, co się niemo żali: To ty mnie słyszysz... Słyszysz moje skargi Przeczuwasz boleść, co mą duszę tłoczy - I wiesz, jak głodne twych oczu me oczy, I wiesz, jak głodne twoich warg me wargi. Oczekiwałem na dobra bezcenne I dla nich wszystkie znosiłem ciężary; Lecz nie ujrzałem wcielenia swej mary, Ujrzałem wydmy i głazy kamienne. Po złotych zorzach moje serce płacze - I słyszę ciebie - z oddalenia słyszę - I rzucam okrzyk w tę przestworną ciszę: Przebaczam wszystkim - sobie nie przebaczę! Jesteś jak bóstwo niewidzialne, W którego istność duch pobożny wierzy, Ale go z ziemskich nie dojrzy wybrzeży, Chyba na jakieś mgnienie pożegnalne. Antoni Lange |
|
| Wysłany: Śro 10:28, 07 Sty 2009 Temat postu: Jan Twardowski |
|
| Spieszmy się
Spieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą zostaną po nich buty i telefon głuchy tylko to, co nieważne jak krowa się wlecze najważniejsze tak prędkie, że nagle się staje potem cisza normalna więc całkiem nieznośna jak czystość urodzona najprościej z rozpaczy kiedy myślimy o kimś zostając bez niego Nie bądź pewny, że czas masz, bo pewność niepewna zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście przychodzi jednocześnie jak patos i humor jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej tak szybko stad odchodzą jak drozd milkną w lipcu jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon żeby widzieć naprawdę zamykają oczy chociaż większym ryzykiem rodzić się nie umierać kochamy wciąż za mało i stale za późno Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny Spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości czy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą Jan Twardowski |
|
| Wysłany: Wto 21:19, 06 Sty 2009 Temat postu: na niepogodę |
|
| Znowu przyszła do mnie samotność
choć myślałem że przycichła w niebie Mówię do niej: - Co chcesz jeszcze, idiotko? A ona: - Kocham ciebie Jan Twardowski ___ wydaje się odpowiedni na siarczystą pogodę |
|