Słowo Ci daję

Olenka · Wysłany: Nie 7:38, 14 Mar 2010 Temat postu: [ Skarga ]

czasem rosnie we mnie gniew, zal, kiedy jestem pod pregierzem problemow przerastajacych moje sily....

[ Skarga ]

--------------------------------------------------------------------------------

Stoje dzis tylem
do Ciebie, Panie,
na obcej ziemi,
pomiedzy kieratem zycia
a swieta mekka
zbuntowana.

W cierpieniu i zalu
odtracona
nie skladam dzis dloni,

a usta moje milcza jak zaklete,

Kazales sluchac...milczalam,
kazales milczec..sluchalam...

Ale byc niemym meczennikiem
nie potrafie...

Tojewski

Witam,

Gdzie piszesz teraz Olu
Czy masz jakieś nowe wieści
od Marcina

Pozdrawiam

Tomasz

Olenka

witaj, nigdzie na razie, stracilam vene do pisania, ale tu zosatne, moze zaczne znow...
na razie pracuje profesjonalnie za darmo...dla digital designers tzn otrzymuje od nich darmowe ich digital zesatwy i robie dla nich layouts tzw skrapki /tzn reklame, zestawy sa sprzedawane w sklepach online a nasze skrapki prezentuja, co mozna stworzyc z danego zestawu
mozesz zobaczyc na moim blogu [link widoczny dla zalogowanych]

Z Marcinem nie rozmawialam, ale znalazlam go na Faebook,
bardzo chcialabym aby cos zrobil zeby odzykac nasze wiersze, po prostu musi sie skontaktowac z KEI z Krakowa, tam byl Tawerny serwer, moze na jakis czas udaloby sie ponowic podstrony i skopiowac wiersze.

pozdrawiam serdecznie

ps, w tym roku stracilam meza, zmarl 19 lutego jaddac semitruckiem w pracy , zawal serca. Sad

Tojewski

Witam,

Przykro mi Olu z powodu odejścia Twojego męża.
To los...
Gdy siedziałem przy moim ojcu (wypadek w pracy - najechał na nich samochód - kierowca zasnął) czynności oddechowe podtrzymywały urządzenia. Wydawało mi się że moi bliscy nie odchodzą. A jednak.

Powiedz mi Olu czy wszystkie swoje wiersze w Tawernie - te które stanowiły temat główny - miałaś na swoim koncie z wierszami?

Był taki czas , że zabezpieczałem dojścia do swojego konta i do kont waszych.
Musiałbym sprawdzić czy mam kopię twojego konta z wierszami.

Miałem dojście (kopię) do wszystkich swoich komentarzy - to jednak nic nie da.
Zacząłem - jakbym przewidział, że ze stroną coś się stać może - kopiować strony Tawerny. Popełniłem jednak pewne błędy i nie wszystko się otwiera.

Pozdrawiam,

Tomasz

Olenka

witaj Tomku, to byloby super, gdybys moja stronke mial skopiowana,

a wracajac do mojej tragedii /przezywam ja na codzien/ ...myslalam z mezem ze zawsze zestarzejemy sie razem, tak sobie mowilismy, zycie pokrecilo nam plany,
mielismy miec odnowienie slubu w tym roku, w naszym domu, ..ale coz, stalo sie inaczej.

Trzymam kontakt rzadki, ale mam go z Mirka Szychowiak, napisala dla mnie wiersz Mirek, sliczny, wzruszjacy, umiescila w nim wszytko, co w rozmowie z nia poruszylam..dodam , ze maz umieral w w trucku w pracy, na skrzyzowaniu w innym miescie, sam, 19 lutego 2010, mial masywny zawal serca...
.zacytuje go

wiersz Mirki Szychowiak, mojej bardzo bliskiej kolezanki z Polski Ksiezyce/Wroclaw dedykowany SP mojemu mezowi Mirkowi Janik

Mirek

Już zapomniała, kiedy wyszedł.
Gdyby wrócił, wszystko by się znalazło:
pamięć w szoferce, roztopione słońce
w oczach, silne ręce, na których ją nosił
jak kotkę. Ale nie wrócił. Biała sukienka
więdnie w szafie, drugiego ślubu nie będzie.
Na ostatnim skrzyżowaniu wyłączył silnik
i już nigdy nie odpali serca, nie będzie
spieszył się do niej jak zwykle.

Ale będzie do niej pisał listy, że kocha
I wszystko stamtąd widzi. Napisze,
że nie umarł całkiem, bo musi czuwać
nad nią. I niech płacze, kiedy musi.
I niech mu odpisze, może nie będzie
tak tęsknił. A w kopercie ma być
niezapominajka i zdjęcie domu.
Musi wybudować taki sam. Dla nich.

copyrights Mirka Szychowiak
Poland July 30.2010

Tojewski

A mogło by się wydawać, że w Kanadzie
można mieć to samo niebo nad głową
Nie - nie można
Że radość ta sama, że ściany, że dom
Nigdy nie są te same

Jedynie myślę - ta sama jest miłość
Chociaż kto wie jaka ona jest pod
obcym niebem
Jaka droga do domu, jaki płot i drzwi
własne, choć dalekie

Czy nie jest tak, że wszystko tam
jest inne i dalsze
Ty to wiesz - choć i ja myślałem
Nie chcę - wyjadę , po co mi ten kraj?

A gdy ktoś nie wraca - matka, siostra, brat?
Nie wiem, ale chyba jest
podwójnie ciężko

Myślę, że oni zawsze są obok,
tyle, że... trochę
inaczej