Słowo Ci daję

stary

W oświetlaną drogę czas

jestem taki zapalony
jakby gwiazdą którą
rzucasz co raz w moją stronę
rękami aniołów

rozpaliłeś we mnie miłość
aż serce tak bardzo czerwone
jestem oczekiwaniem
na rydwan płonący

zapaliłeś we mnie odwagę
ruszam w ciemność
po drodze zaśpiewam modlitwę
by obmyć swoje grzeszne ciało

zapłonąłem pierwszym wierszem
wiatr uniósł moje słowa
teraz światłości dostatek
więc idę do mojego Boga

taki wierny we Twoim świetle lecę
nie w bezkres a do Twojego Królestwa

Tojewski