Słowo Ci daję

szarobury

aż się zapadnie w siebie bezgraniczne niebo
zajdą srebrne księżyce spadną wszystkie gwiazdy
nowy dzień rozbudzony nie wedrze się w ciemność
rannych zórz krwawą kreską i różowym blaskiem

może snem tylko była ta błękitna ziemia
światło słońca rozbłyskiem marzeń wśród otchłani
i nigdy nie istniały te rzeki kamienie
ciepłe deszcze i lasy - świat tylko cię mamił

może zbudzisz się kiedyś gdy wszystko już było
przerażeniem ciemnością otoczy cię pustka
lecz tej pustki też nie ma to się tylko śniło
a życie minęło po drugiej stronie lustra

Tojewski